مسجد جامع

  مسجد جمعه يا مسجد جامع نطنز مجموعه اي چند دوره ای متشکل از  چندين بنا است كه اين بناها از قرون اولیه اسلامی ایجاد و در دوره های بعد کامل و بارها مرمت شده اند، تاریخ کتیبه هایی که  در این بناها موجود می باشد شامل : مسجد جامع به سال 389  هجری قمری ، بقعه شیخ عبدالصمد  به سال 707  هجری قمری  ،  ایوان جلو خان خانقاه به سال 716  هجری قمری  و  مناره كه تاريخ پايان بناي آن سال 725 هجري قمری  نوشته شده است.

 مسجد جامع نطنز از یک مسجد شبستانی ستون دار به شبستان هشت ضلعی گنبد دار مشرف بر صحن چهار ایوانی تبدیل شده است، از دیگر قسمتهای زیبای بنا می توان به  دهليزها و نمازخانه هاي مختلف به هم متصل،کانال قنات آبی که از زیر بنای مسجد عبور می کند ، ضریح چوبی بقعه شیخ عبدالصمد به سال 1064 و دست نوشته های مردم عادی در 500 سال گذشته  اشاره نمود . محراب مسجد جامع نطنـز در موزه ملی لندن و محراب بقعـه شیخ عبدالصمد در موزه  ویکتوریا آلبرت  لندن  نگهداری  می شود، این بنا با شماره 188 در تاریخ 18/4/1311 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.